08 Νοεμβρίου 2014

Εποχές















Να ’ναι καλοκαίρι…
Κι ο χειμώνας να ’χει φωλιάσει μέσα σου.
Οι εποχές δε σε ρωτούν: "Να ’ρθούμε;"
Μήτε σκοτίζονται εσύ τι περιμένεις!
Της άνοιξης τα περιβόλια πίσω μένουνε
κι όλο ευωδιάζουν, του φθινοπώρου
οι κύκνειες λιακάδες.
Μα οι μέρες περνούν σαν συστοιχία δέντρων
που ένα προς ένα, αποτινάσσουν τα φυλλώματα.

2 σχόλια:

  1. Και στο τέλος, φύλλα πεσμένα κι εμείς παρασυρόμαστε με τον πρώτο βοριά, στο άπειρο...

    Μια καλησπέρα μελαγχολικέ φίλε, μετά από καιρό..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τιποτα δε χανεται..απλα ανακυκλωνεται
    Καλη χρονια

    ΑπάντησηΔιαγραφή