30 Μαρτίου 2012

Στο πέρασμα σου












Γυρίζω πίσω να κοιτάξω
μα τι να δω!
Δέντρα υπερήφανα
που απέρριψαν το φύλλωμα σου.

Μπροστά μου η άνοιξη
κι αυτή αναφέρεται σ' άλλον καιρό!
Τώρα γνωρίζεις,
τι αφήνει πίσω του το πέρασμα σου.




27 Μαρτίου 2012

Το μυρμηγκάκι











Μέρα μεσημέρι
κι ο ήλιος απροσδόκητα
προς το μέρος μου κοιτά.

_ Τι θέλεις ήλιε να μου πεις;
Τι θες να μου μηνύσεις;
Και τις χρυσές αχτίδες σου
επάνω μου, καταδέχτηκες να ρίξεις;

_ Θέλω τον ίσκιο σου να δω
μα μου 'ναι δύσκολο από 'δω...

_ Εγώ είμαι της γης παιδί
κι εσύ είσαι του αέρα
που όταν φυσά η σκόνη του
με κάνει παραπέρα.

_ Βαρέθηκα τόσο καιρό
αργόσχολους να φροντίζω
αυτούς που περιμένουνε
εγώ να τους φωτίζω.

_ Εσύ είσαι ένας βασιλιάς
κι εγώ ένα μυρμηγκάκι
εσύ είσαι το άπειρο
κι εγώ είμαι το λιγάκι.

_ Εσύ απ' όλους πιο πολύ
ξέρεις τη δύναμη μου
κι εκείνοι οι αγνώμονες
τα βάζουνε μαζί μου.
Εσύ στη κάθε μέρα σου
έχεις όραμα, έχεις στόχο
κι αυτοί τη κάθε μέρα τους
τη βλέπουνε σαν κόπο.
Τι κι αν εσύ είσαι μικρός
κι αυτοί τόσο μεγάλοι
έτσι οι μεγάλοι γίνονται μικροί
και οι μικροί μεγάλοι...





25 Μαρτίου 2012

Εθνική επέτειος











Κόσμος πολύς συγκεντρωμένος
το επιτάσσει η στιγμή!
Με οργή φωνάζει ο πεινασμένος
και καμαρώνουνε αυτοί...

Όλοι μαζί και όλοι χώρια
καθείς μας έχει μια τιμή
άλλοι πεθαίνουν για αξίες
κι άλλοι πουλιούνται μια ζωή.

Ένας λαός με ιστορία
ένας λαός που 'χει ψυχή
που δόξασε η ελευθερία
θα μας φιμώσουνε αυτοί;

(...χα!χα!χα!χα!)





24 Μαρτίου 2012

Αλέξανδρος Φιλιππάκης-Το μπλούζ της Ντίβας (ποίηση)















Η Ντίβα στην πόλη είπανε πως θα 'ρθει
Χτες το 'λεγε το ράδιο στη διαπασών
Οι φυλλάδες φόραγαν φωτογραφίες της
Λεζάντα: Να τ' όνειρο όλων των αντρών

Ο γείτονας μού λέει "Εσένα τι σε κόφτει;
αυτό θα είναι κόλπο διαφημιστικό
ή ίσως κάποιος θέλει να μαζέψει κόσμο
για ν' αρχίσει να τού ρίχνει στο ψαχνό"

Σ' εμένα όμως αρέσει το σταρ-σύστεμ
Γκόμενες, φλώροι, γκέη σχεδιαστές
Σεις οι υπόλοιποι ...βαρετοί που είστε
Ξενέρωτες, υπόγειες τών ποντικών ζωές

Θα αγοράσω μια ακριβή πεντάδα πούρα
θα νοικιάσω ένα κουστούμι απ' τα καλά,
πολυτελές αμάξι απο κείνα τα σκούρα
πακέτο με κάποιον που να τ' οδηγά

Κι όταν η Ντίβα κάνει την είσοδό της
μ' αρχοντικές κινήσεις θα εμφανιστώ κι εγώ
"Ίσως κάποιος θέλει να μαζέψει κόσμο
για ν' αρχίσει να τού ρίχνει στο ψαχνό"

21 Μαρτίου 2012

Γιώργος Βουτσάς-Είναι τότε (ποίηση)












Είναι τότε,
που εκείνο το τσακ σου λύνει τη γλώσσα,
σου απελευθερώνει τη σκέψη
και ας φωλιάζει μέσα σου τ' αγνώστου ο φόβος.

Είναι τότε,
που η ταινία αρχίζει να παίζει το πριν
και η κάμερα είναι στο rec, του τώρα.

Είναι τότε,
που the battery is low
και βιάζεσαι να κρατήσεις τη στιγμή.

Είναι τότε,
που βουρκώνουν τα μάτια
και γκριζάρει το τοπίο.

Είναι τότε,
που μ' ένα γεια,
μ' ένα απλό καληνύχτα,
ορφανεύεις.

Είναι τότε,
που παρακαλάς
να σταματήσει ο χρόνος.

Είναι τότε,
που όλα τα πράγματα
σου φαίνονται αδιάφορα όμορφα.

Είναι τότε,
που αρχίζει το έργο
και δεν έχεις εισιτήριο.


Andre Rieu-Συρτάκι στο Λονδίνο


20 Μαρτίου 2012

Άνοιξη












_ Τι θέλεις πια;
   Ό,τι μου ζήτησες σου το 'κανα,
όλα πεθαίνουν προκειμένου εσύ να ζήσεις!

_ Όλα καλά...
   Μα μόνο η άνοιξη, που δεν περίμενα,
μου κάνει κάθε τόσο υποδείξεις.
Τώρα που το μέσα μου, συνήθισε να ζει στην απαξίωση
ήρθε αυτή, να επαναστατήσουν οι αισθήσεις...

Κι άντε τώρα, να βρουν κουράγιο οι ψευδαισθήσεις!

19 Μαρτίου 2012

ΑΦΙΕΡΩΜΑ (Edith Piaf-Sous le ciel de Paris)


Αλέξανδρος Φιλιππάκης-Καθρέφτης (κείμενα)



Τι είναι, είδωλό μου; Θλιμμένο σε βλέπω στον καθρέφτη. Αυτό είναι ασυνήθιστο, ξέρεις. Πρέπει το είδωλο να είναι σε αρμονία με το πρόσωπο που στέκεται μπρος το γυαλί. Εσύ όμως είσαι τόσο κακόμοιρος, κατηφής, τη στιγμή που εγώ νιώθω δύναμη γεμάτος. Τόση εκτίμηση έχω για μένα τώρα που μου αρκεί ένας απλός καθρέφτης, να δείξει το πρόσωπό μου κι εγώ θα μείνω εκεί, να με θαυμάζω με τις ώρες. 


Μάλλον ο λόγος ύπαρξής σου είναι ακριβώς αυτός: όταν πάω από ματαιοδοξία να πετάξω, εσύ φρόνιμο με κρατάς και προσγειωμένο ενώ τη στιγμή που πάω να γκρεμιστώ, το βλέμμα μου κάνεις φωτεινό, τα χείλη μου γελαστά, στους ώμους μου βάζεις φτερά. Μόνο μέσα σου, από καιρό, ζω πια καθρέφτη μου. Ξέχασα μου φαίνεται ποιος είναι ο εαυτός μου και ποιο το είδωλό του. Μικρή η διαφορά... Μου είναι αρκετό αυτά τα δυό να μείνουνε μαζί για πάντα. 

18 Μαρτίου 2012

Κλειστά παράθυρα















Απ' του παραθύρου τις γρίλιες
ο ήλιος με χαιρετά!
Μα εγώ ανάβω το φως.
Προτιμώ το ψεύτικο φως,
αυτό που έχει εφεύρει ο άνθρωπος,
στα δικά του μέτρα.
Αυτό, που φωτίζει θαμπά
και μόλις ένα δωμάτιο.
Το αληθινό φως,
αυτό που βρίσκεται εκεί έξω, με φοβίζει.
Ίσως γιατί ταιριάζει σε καθαρούς ουρανούς
ίσως γιατί προδίδει την ασχήμια μου...





17 Μαρτίου 2012

The up tight-Με ξέχασες (1969)


Μια κάλπικη μέρα


Μια κάλπικη μέρα
στη τσέπη του παντελονιού μου, χωμένη,
ένα πακέτο τσιγάρα στο περίπτερο ζητώ.
Βγάζω και του τη δίνω.
_ Τα ρέστα σας κύριε!
_ Κράτησε τα...Δεν πειράζει
κι αύριο μέρα είναι...

16 Μαρτίου 2012

Απαξία










Χαμηλωμένα φώτα
στο ράδιο μουσική
ένα κλειδί στη πόρτα
κι απ' έξω μια ζωή.

Ζωή που κάνει πιάτσα
ψωνίζεται στο χθες
μασούρι μες στη κάλτσα
τα όνειρα κι ενοχές.

Βρωμοκοπάει αψέντι
στα μάτια η ντροπή
και όλα τα ακουμπάει
στο κάθε νταβατζή.

Κι όλο να περιμένει
την ώρα τη στιγμή
κάποιος να τη προσέξει
κυρία να γενεί!

Άντε γαμήσου αλήθεια
κι ο κάθε κερατάς
εκείνος που σε κάνει
το ψέμα να ζητάς.




14 Μαρτίου 2012

Σκουπίδια











Σκουπίδια...
Άχρηστα απομεινάρια
μιας υπέρ καταναλωμένης ζωής
που τώρα πια, δεν ανακυκλώνονται
δεν χρησιμεύουν πια σε κάτι.

Στοιβαγμένα στις άκρες των δρόμων
που περπάτησαν κάποτε οι φιλοδοξίες μας.
Εγώ θα...
Εγώ ποτέ...
Εγώ πάντα...
Σκουπίδια που δεν τα μάζεψε ποτέ κανείς!

Το δρόμο της επιστροφής
σκυφτός θα τον διαβώ, να τα μαζέψω.
Η έπαρση ταιριάζει σε παρελάσεις νικητών
κι όχι των ταπεινών, όχι των χαμένων.

12 Μαρτίου 2012

Συχνότητες











Προβληματίζομαι...
Γιατί να υπάρχουμε
τώρα που όλα τα ξέρουμε
που όλα τα έχουμε δει.

Τον έρωτα τον ζήσαμε.
Τον πόνο τον αισθανθήκαμε.
Τον θάνατο τον αναβιώσαμε, χιλιάδες φορές.
Τι άλλο έχει μείνει;

Έχει μείνει το απόσταγμα.
Η πίκρα στου ποτηριού τον πάτο.
Το ανάθεμα μίας πορείας, που πελαγοδρόμησε.
Που έπρεπε να είχε σταματήσει, εδώ και καιρό.
Τότε στην αρχή που δεν ξέραμε
που δεν είχαμε ανακαλύψει τα πάντα,
έστω μετά τη πρώτη στροφή...

Ίσως να μένουμε πίσω,
ως απολιθώματα της αλλοφροσύνης μας,
μιας μάταιης ζωής που ίσως διδάξει κάποιους άλλους.
Αλλά πάλι, εάν δεν πάθεις δεν θα μάθεις...

Γιατί ο ανθός της άνοιξης,
δεν γνωρίζει για τον μαρασμό του φθινοπώρου!
Γιατί ο κύκλος φθείρει,
και σε κρατάει δέσμιο του κέντρου του
και δεν σ' αφήνει να φύγεις μακριά,
να γίνεις ευθεία...

Κι όσο ο κύκλος θα υπάρχει
τόσο θα υπάρχει ζωή και θάνατος.
Η συχνότητα των στροφών, κουράζει, ζαλίζει
και επαναλαμβάνει τη σκληρή πραγματικότητα.
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε εμείς
είναι να αυξάνουμε ολοένα την ακτίνα μας.





11 Μαρτίου 2012

Γιάννης Κανδύλης-Μπαλόνια (ποίηση)




Φίλε Γιώργο, σ' ευχαριστώ για τη "δουλειά" που έκανες,
με τιμά ιδιαίτερα...


οπτικοποίηση-επιμέλεια μουσικής: Γιώργος Βουτσάς

10 Μαρτίου 2012

Σήμερα είναι τα γενέθλια σου















Μια χαραμάδα στη ζωή μου ήσουν
που την έκλεισα κακήν κακώς
έτσι κι αλλιώς, ο έρωτας μου ήταν σιωπηλός
εσύ δεν ήσουν...

Στα δυο σου μάτια έλαμπε ο ήλιος
την αύρα σου τη ζήλευε ο θεός
η ανάσα σου ανοιξιάτικο αεράκι
και σ' όλα αυτά εγώ τόσο μικρός!

Κλείδωσα τη καρδιά μου στο συρτάρι
έδωσα το κλειδί στη λησμονιά
μα απόψε, που 'χει όμορφη βραδιά
σε θύμισε σε μένα το φεγγάρι.

Μπήκε μες στην άδεια κάμαρα μου
φώτισε της μνήμης τη σκιά
μου είπε να σου πω "Χρόνια Πολλά!"
Ο ανεκπλήρωτος, ο μεγάλος έρωτας μου.


Γιώργος Βουτσάς-Για όλα (ποίηση)



οπτικοποίηση: Χριστίνα Γεραλή

Δημήτρης Ταμπόσης-Sunnshine for your dreams (1969)


09 Μαρτίου 2012

Χωρίς οράματα












Κραυγές που ακούγονται
μαύρα μεσάνυχτα
στήθια ορθάνοιχτα
στο στεναγμό,
ως τα χαράματα.

Μια νύχτα πέρασε
μια μέρα έρχεται
νησί που βρέχεται
βράχια στα κύματα
ο λυτρωμός.

Χωρίς οράματα
με μαύρα γράμματα
πάλι και σήμερα
με καλωσόρισε
ο σπαραγμός.

Μια από τα ίδια...
Είναι η ίδια,
η μέρα που χάθηκε
τόσο ασήμαντη
όσο κι εγώ.

Όχλος που σίγησε
πίσω απ' τα φράγματα
δεν γίνονται θαύματα
ξέχνα το αυτό!

ΑΦΙΕΡΩΜΑ (Edith Piaf-La foule)


07 Μαρτίου 2012

Έλα να μου πεις μια καληνύχτα













Έλα να μου πεις μια καληνύχτα,
να μου χαϊδέψεις τα μαλλιά μου και να φύγεις
να θυμηθώ τα παιδικά μου χρόνια.
Μάνα μου εσύ, ξεγνοιασιά μου πεθαμένη!

Τότε που ήταν η ζωή μου μια αλάνα
και η βουή των δρόμων, παιδιών φωνές.
Που παίζαμε μπάλα, αμπάριζα και ξυλίκι
κι ακούγονταν μόνο των νικητών οι ιαχές.
Τα καλοκαίρια μετριόντουσαν σε παγωτά
και μπάνια κι από τους βράχους ριψοκίνδυνες βουτιές.
Την άνοιξη ψιθυριστά μαδούσαμε μια μαργαρίτα
κι ανακαλύπταμε χελιδονιών φωλιές.
Και το χειμώνα μέχρι αργά το βράδυ
παίζαμε σε κρύες γειτονιές.

Τώρα ξυπνάς νωρίς μες σε κλειστά παντζούρια
και ξαγρυπνάς σε πόρτες ερμητικά κλειστές.
Ταράζεσαι σαν σου κτυπήσουν το κουδούνι
και προτιμάς της μοναξιάς τις συντροφιές.
Ο χρόνος σου σπαταλιέται σε πράγματα ανούσια
σε super markets, σε κισέδες, σε γιατρούς.
Η κάθε εποχή αποτιμάται σε υποχρεώσεις
και να πληρώνεις ανεξόφλητους λογαριασμούς.

Γέμισε η ψυχή μας με φοβίες
πίσω απ' το καθετί βλέπεις εχθρούς.
Χάθηκε η αγνή πρώτη ματιά μας
όλα αρχίζουν και τελειώνουν σε αριθμούς.


06 Μαρτίου 2012

Γράμμα μιας παντρεμένης σε ένα περιοδικό υπολογιστών.













Πέρσι, έκανα αναβάθμιση από Αρραβωνιαστικός 5.0
στο Σύζυγος 1.0 και παρατήρησα το καινούργιο πρόγραμμα
άρχισε να κάνει αναπάντεχες αλλαγές στα λογιστικά φύλλα,
περιορισμένη πρόσβαση στις εφαρμογές λουλουδιών
και χρυσαφικών που παλιότερα, στην έκδοση Αρραβωνιαστικός 5.0,
δούλευαν απρόσκοπτα.
Επίσης, το Σύζυγος 1.0 απεγκατέστησε  πολλά άλλα πολύτιμα προγράμματα
όπως το Ρομαντικός Περίπατος 9.9 και εγκατέστησε ανεπιθύμητα Popups,
όπως τα Champions League 5.0 και Κυριακή στα γήπεδα 8.0.
Το Διάλογος 1.3 δεν τρέχει πια ενώ το Καθαριότητα 2.6 προκαλεί κολλήματα
και κατάρρευση του συστήματος.
Προσπάθησα να τρέξω το Μουρμούρα 5.3 Gold Edition...αλλά εις μάτην.

Μια απελπισμένη γυναίκα.

Και η απάντηση του περιοδικού:

Αγαπητή απελπισμένη γυναίκα.

Έχε υπ' όψιν πως το Αρραβωνιαστικός 5.0 είναι ψυχαγωγικό πακέτο ενώ
το Σύζυγος 1.0 λειτουργικό σύστημα, με απαιτήσεις από τον χρήστη.
Προσπάθησε να δώσεις την εντολή C:\Nomiza_pws_me_agapouses.exe
και εγκατέστησε το Δάκρυα 6.2 σε original έκδοση.
Λογικά, το Σύζυγος 1.0 θα εκκινήσει αυτόματα τις εφαρμογές Ενοχή 3.0
και Λουλούδια 7.0 σε random λειτουργία.

ΠΡΟΣΟΧΗ

_ Υπερβολική χρήση του παραπάνω προγράμματος μπορεί να προκαλέσει
την κλήση των screen saver Κατσούφικη Μουγκαμάρα 2.5 και Μπύρα 6.1
(το Μπύρα 6.1 ίσως προκαλέσει την αναπαραγωγή WAV αρχείων "Δυνατό
Ροχαλητό" που καταργούνται μόνο με επανεκκίνηση)

_ Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνει εγκατάσταση του Πεθερά 1.0
και μη σκεφτείτε καν να τρέξετε τα βοηθητικά αρχεία Εραστής 2005 ΒΕΤΑ
και Γκόμενος 3.8 unregistered (δεν είναι συμβατά με το Σύζυγος 1.0
και μπορεί να προκαλέσουν κατάρρευση του συστήματος και πλήρης
καταστροφή του λειτουργικού).

Συνοψίζοντας,
το Σύζυγος 1.0 είναι ένα εξαιρετικό πρόγραμμα, αν και με περιορισμένη μνήμη,
που χρειάζεται κάποιο διάστημα για να εμπεδώσεις μερικές καινούριες εφαρμογές.
Σκεφτείτε σοβαρά την απόκτηση συνοδευτικών προγραμμάτων που θα
βελτιώσουν την απόδοση του σημαντικά.
Συστήνουμε το Ζεστό Φαΐ 3.0 με autoupdate, Καυτά Εσώρουχα 5.3 και το
Δημιουργικά Τρομερής Κορμάρας 10.1 με την επιλογή "εκτέλεση κατά την εκκίνηση".


(γειά σου gaabra)


05 Μαρτίου 2012

03 Μαρτίου 2012

Μια ηλιόλουστη μέρα...















Μια ηλιόλουστη μέρα του 'λαχε κι αυτός να χαρεί!

Τα τριαντάφυλλα έγειραν ευλαβικά να ασπαστούν
τον ανοιξιάτικο ήλιο.
Έσκυψε εκστασιασμένος να τα μυρίσει.
Σκέφτηκε να κόψει μερικά απ' αυτά, να τα κάνει
δικά του, να στολίζουν τα γυάλινα ανθοδοχεία του σπιτιού του.

_ Μη μας αγγίζεις, θαύμασε μας, μύρισε μας, μα μη μας αγγίζεις...
Θα μας πληγώσεις και θα πληγωθείς από τ' αγκάθια μας.

Η ομορφιά δεν είναι για την κάνεις δική σου, εγωιστή!
Είναι για να υπάρχει εκεί, ουδέτερη, ανένταχτη, ελεύθερη,
να την θαυμάζεις, να την μυρίζεις, να την αισθάνεσαι μέσα σου,
να δίνει νόημα στη κάθε μέρα σου, στην ύπαρξη σου την ίδια.
Η ομορφιά δεν ανήκει σε κανέναν, η ομορφιά ανήκει στους πολλούς.
Εάν την κάνεις δική σου σε εκδικείται και γίνεται ασχήμια, μαρασμός,
θάνατος αργός, σε όποιο ανθοδοχείο κι αν τη βάλεις.

Έτσι σκέφτηκε και συνέχισε να απολαμβάνει την ηλιόλουστη μέρα του.



01 Μαρτίου 2012

Lucio Dalla-Caruso



Αντίο μεγάλε LUCIO!